เทคนิคการเรียนภาษาไทยให้เก่ง
๑.อ่านอย่างตั้งใจ
๒.อ่านไปสักย่อหน้ายาว หรือสองย่อหน้าสั้น แล้วรำลึกว่าที่อ่านไปแล้วพูดถึงเรื่องอะไร สันนิษฐานเองล่วงหน้าว่า ที่เหลือน่าจะกล่าวถึงอะไร เขียนทายไว้ก่อนเป็นคำ ๆ ก็ได้
๓. ลืมตา อ่านต่อไปจนจบ ค้นดูว่า ที่เราสันนิษฐานไว้ มีปรากฏ อยู่ในตอนต่อ ๆ ไปที่เหลือของเรื่องนั้นหรือไม่
๔. ถ้าไม่พบสิ่งที่สันนิษฐานไว้ให้ทบทวนใหม่อีกรอบว่าที่อ่านมาแล้วกล่าวถึงเรื่องอะไรบ้าง เขียนประเด็นสำคัญ ๆ ที่นึกได้มาตรวจสอบอีกครั้งว่ายังขาดตกในเรื่องอะไรบ้าง ทำเช่นนี้ไปจนได้ครบทุกประเด็น
๕. นำศัพท์ที่แปลกใหม่ สังเกตตัวสะกด การันต์ วิเคราะห์ดูว่าศัพท์ตัวนี้สามารถแยกออกเป็นคำสองสามคำที่มีความหมายหรือไม่ รวมกันแล้วน่าจะแปลว่าอะไร สันนิษฐานเองก่อนโดยนำประโยคหรือย่อหน้ามาพิจารณาประกอบว่า ถ้าแปลว่าอย่างนั้นแล้ว ความหมายมันจะขัดแย้งกับใจความในประโยคหรือย่อหน้าอื่นที่เกี่ยวข้องหรือไม่ ถ้าขัดแย้งลองปรับ คำแปลใหม่ จนรู้สึกว่าไม่ขัดแย้งแล้ว เปิดพจนานุกรมตรวจสอบดูว่าเราจะแปลใช้ได้ไหม ถ้าตรงกับที่เราแปลอยู่ด้วย ก็ให้ยิ้มได้เลย
๖. เขียนประโยคหรือข้อความใหม่ที่ประกอบด้วยศัพท์คำนั้น เทียบกับประโยคที่มีอยู่ว่าจัดวางคำศัพท์ไว้ได้ถูกต้องตามตำแหน่งที่ควรหรือไม่
๗.ถ้ามีประโยคยาว ๆ ลองหัดแยกดู ว่าจะสามารถแยกออกเป็นสองสามประโยคหรือไม่ ถ้าแยกได้ ประโยคไหนน่าจะทำหน้าที่เป็นประโยคหลัก ประโยคไหนทำหน้าที่เป็นส่วนขยายของอีกประโยคหนึ่ง ลองหัดแต่งประโยคยาว ๆ แบบนั้นดูเองบ้าง
๘. ถ้าเป็นฉันทลักษณ์ ก็สังเกตจำนวนคำ จำนวนวรรค คำสัมผัส ในบทประพันธ์บทเดิม แล้วลองแต่งของตัวเองดูบ้าง
ถ้ามีประโยคยาว ๆ ลองหัดแยกดู ว่าจะสามารถแยกออกเป็นสองสามประโยคหรือไม่ ถ้าแยกได้ ประโยคไหนน่าจะทำหน้าที่เป็นประโยคหลัก ประโยคไหนทำหน้าที่เป็นส่วนขยายของอีกประโยคหนึ่ง ลองหัดแต่งประโยคยาว ๆ แบบนั้นดูเองบ้าง